Tijdens het schematisch neerschrijven van onze “core values” stootte ik op volgende zin: “We zijn varkens en geen kippen”. Als administratief medewerker zonder IT jargon viel ik beetje uit de lucht om plots te lezen over varkens en kippen. Getriggerd naar de onderliggende boodschap van deze quote besloot ik op onderzoek te gaan.
De parabel van de kip en het varken dateert uit eerdere edities van de Scrum gids en gaat kort als volgt: de kip vraagt het varken of het geen goed idee is om samen een restaurant te starten. Geïnteresseerd vraagt het varken wat de kip dan in gedachten had. Laat ons eieren met spek of ham serveren antwoord deze. Jij levert het spek en de ham en ik zorg voor de eieren. Het verstandige varken weigert want het vindt dit geen faire deal. Hij zou namelijk steeds meer van zichzelf moeten geven terwijl de kip enkel eieren hoeft te leggen wat deze sowieso al doet. Het varken wordt dus als ˜committed” gezien in vergelijking met de kip die enkel “involved” is. En hoewel meer recente edities van de scrum gids het verhaal niet meer vermelden blijft het een herkenbare metafoor.
Na het lezen van deze parabel zie ik waarom commitment een kernwaarde is binnen ons bedrijf: het spreekt uiteraard voor zich dat de meesten een team verkiezen waarin iedereen even toegewijd is maar in de praktijk lijkt me dit niet altijd even evident. Want betrokken zijn betekent actief meedenken, deelnemen, verantwoordelijkheid opnemen en vooral durven spreken, je mening delen. Niet enkel tegenover medecollega’s (die drempel is meestal niet zo hoog) maar ook tegen je leidinggevenden en zelfs klanten.
In mijn functie heb ik regelmatig de luxe om vanop een afstand toe te kijken naar de rest van het team. Ik hoor en zie ons management dagelijks (online) meetings hebben met hun team, ik zie hen elke dag het team bemoedigen om actief betrokken te zijn tijdens deze dagelijkse meetings. Hen uit te dagen om elke dag het beste van zichzelf te geven. Ik zie het team ook zelfstandig onderling vergaderen, opdrachten en “sprints” tot een goed einde brengen zonder management dat constant controle houdt.
Ze creëren een omgeving waar heel het team durft experimenteren, verantwoordelijkheden opnemen en ook fouten durft maken. Elk individu krijgt de ruimte om zichzelf te ontwikkelen tot een 2.0 versie van zichzelf. En wanneer ieder het beste van zichzelf kan geven tilt dit het ganse team naar een hoger niveau. Maar anderzijds heb je ook de taak om biggetjes groot te brengen tot varkens, hen de ruimte en kansen geven zich te ontwikkelen, te leren inzien wie ze zijn en welke talenten en waarden zij kunnen in de weegschaal leggen voor het team. Jij moet anderen (misschien wel de kippen) de ruimte geven om het varken in zichzelf te ontdekken, ook al betekent dit dat je zelf af en toe stapje achteruit moet zetten, tegenwind moet kunnen verdragen, …
Kortom het vraagt heel wat lef, moed en durf om “het beest te durven uithangen”. En wat kies jij? Ben jij een echt varken of toch liever stiekem een beetje kip?
– Sarah